50 jaar werken in de zorg; voor Ria de normaalste zaak van de wereld
VEGHEL - Met pensioen gaan is op zich niet zo bijzonder, het is iets dat bij het leven hoort. Maar als je na 50 jaar lang onafgebroken hetzelfde werk te hebben gedaan met pensioen gaat, is dat best bijzonder. Toch valt het volgens de 66-jarige Ria Wolsink uit Veghel wel mee. “Ik weet ook niet beter.”
“Dit hoeft van mij eigenlijk allemaal niet hoor”, zegt Ria al meteen. “Iedereen zegt steeds dat het zo bijzonder en uniek is dat ik al zolang in de zorg werk, maar ik heb het gewoon altijd erg leuk gevonden, en daarom voelt het helemaal niet zo aan”, vertelt ze.
Ze begon op 17-jarige leeftijd haar opleiding in de ouderenzorg. Aansluitend werd ze doktersassistente bij diverse specialisten in het ziekenhuis in Doetinchem. Maar nadat haar kinderen zijn geboren, is ze in de nachtzorg gaan werken. Dat was erg praktisch, want daardoor kon ze overdag voor de kinderen zorgen. “Als ze thuiskwam zorgde ze eerst voor ons, daarna ging ze slapen. Als wij tussen de middag kwamen eten, was ze weer wakker. Wij wisten ook helemaal niet dat ze een baan had, want ze was altijd thuis als wij er waren,” vertelt dochter Eva lachend.
Na haar verhuizing 25 jaar geleden naar Veghel, ging ze werken in de nachtzorg. Ze is vanaf 2007 actief in de thuiszorg, waarvoor ze 3 nachten per week op afroep door de meldkamer zorg verleent in de regio. De ongeplande en onverwachte situaties het hoofd bieden vindt ze telkens weer een uitdaging.
Vooral het contact met mensen is volgens Ria een belangrijke factor waardoor ze het werk leuk blijft vinden. “Zeker in de nachtzorg kom ik op heel veel verschillende plekken. Soms een hele oude afgelegen boerderijen, soms in villa's en soms in kleine flatjes. Je ontmoet heel veel verschillende mensen en hoort veel verhalen, dat vind ik erg mooi”.
Omdat ze zo'n lange staat van dienst heeft, onderzocht haar dochter of ze in aanmerking komt voor een lintje, maar dat was helaas niet mogelijk. “Daarvoor moet je veel vrijwilligerswerk hebben gedaan", legt dochter Eva uit. “Dat heb ik wel gedaan, maar in de terminale zorg, en die mensen kunnen geen getuigenis meer afleggen”, vult Ria aan.
“Maar ook zo'n lintje vind ik eigenlijk niks hoor,” vertelt Ria. “Ik heb gewoon mijn werk gedaan en dat vind ik de normaalste zaak van de wereld. Ik ga nog een keer uit eten met mijn collega's en draai na mijn 67ste verjaardag nog wat diensten in de vakantieperiodes. Dan is het voor mij goed geweest. Ik heb het werk gewoon heel graag gedaan en dat is voor mij het belangrijkste.”
