Aanpak Molenheide kan alleen met oplossen woningnood
(Door Jan de Vries)
MEIERIJSTAD – De gemeente Meierijstad wil dat Resort de Molenheide weer een gewoon recreatiepark wordt, dat bovendien wordt ingepast in een gebied dat bestemd wordt voor recreatie, sport en landbouw. Dat kan alleen als de woningnood wordt opgelost.
De aanpak van permanente bewoning van recreatiebedrijven in Nederland is al minstens een halve eeuw het hoofdpijndossier van mening bestuurder. Het perspectief verandert ook steeds, maar kent één constante voor gemeentebestuurders: mooie visie, stoere taal, stille aftocht.
In de jaren zeventig doken de eerste verhalen op over permanente bewoning op recreatieparken op de Veluwe. Op de campings waar het toen over ging wonen anno 2020 nog steeds honderden mensen illegaal permanent. Ze hebben elders een postadres bij vrienden of familieleden.
Randstad
De eerste bewoners waren merendeels mensen die in de zomer hun ‘driehoogachter’ in de Randstad ontvluchtten. Ze bleven steeds langer op de groene camping en uiteindelijk gingen ze niet meer weg. Ze konden er fijner en goedkoper wonen dan in Amsterdam of Rotterdam. De campingbazen zagen een lucratieve handel ontstaan.
De eerste bewoners kregen gezelschap van criminelen die in de bossen onder de radar konden blijven. Daarna kwamen de mannen en vrouwen die na een scheiding op straat kwamen te staan. En tenslotte kwamen de arbeidsmigranten.
Afvoerputje
De recreatiebedrijven werden de afvoerputjes van de maatschappij en de campingbazen vulden hun zakken. Omdat er geen alternatieve woonruimte voor al die mensen was werd permanente bewoning gedoogd.
Die situatie duurde zo lang dat het steeds moeilijker werd voor gemeenten om in te grijpen. Pas als er sprake was van een krottenwijk, zoals in 2018 op Fort Oranje in Rijsbergen, komt de bulldozer.
Ziehier de uitdaging van Resort de Molenheide weer een gewoon recreatiebedrijf te maken. De enige manier om dit probleem aan te pakken is een sterfhuisconstructie voor die mensen die als permanente bewoners soms tientallen jaren zijn gedoogd. Dat kan heel lang jaren duren.
Arbeidsmigranten
Er zijn uitzendbureau’s die chalets opkopen (op de Molenheide bijvoorbeeld) en die verhuren aan arbeidsmigranten. Als je daarvan af wilt dan moet je zorgen voor voldoende alternatieve woonruimte voor mensen die onmisbaar zijn voor het bedrijfsleven en je moet je voorbereiden op rechtszaken tegen de uitzendbureau’s.
Heb je geen alternatieve woonruimte dan is een snelle omvorming van de Molenheide tot een gewoon vakantiepark een illusie. En laat de beschikbaarheid van huizen nou net één van de grootste problemen in Meierijstad zijn.
De politieke partijen Hart en SP die zich nu als eersten opwerpen als hoeders van de Molenheide koppelen daar meteen goede huisvesting aan voor iedereen. Dat is verstandig en de enige juiste insteek. Aan het hele fenomeen is sowieso geen electorale eer te behalen. De reguliere politieke achterban ondervindt doorgaans weinig last van wat er aan de periferie van het dorp gebeurt en zal het een worst zijn zolang de problemen achter de slagboom van het recreatiepark blijven. Een deel van de bewoners van de recreatiebedrijven is vaak niet in de gemeente ingeschreven. Hun stembiljet wordt ergens anders bezorgd. Tegenwoordig hebben veel bewoners niet eens de Nederlandse nationaliteit.
Daarom is het plaatsen van dit probleem binnen de context van woningnood de enige juiste benadering.
