Hoe gaoget mi ouw, Wim?

Gewone mensen maken nu bijzondere tijden mee. Omroep Meierij brengt ze in beeld . . .

MEIERIJSTAD – De coronacrisis heeft ook invloed op ons taalgebruik. Waar wij tot voor kort Houdoe tegen elkaar riepen, roepen we nu Blijf Gezond! of Houd Afstand! Houdoe klinkt altijd vrolijk, onze groeten nu klinken bezorgd en vermanend.

We vragen nu vaker dan ooit aan mensen Hoe gaoget mi oew? Hoe gaat het met jou? Voor een aantal mensen is zo’n vraag een manier om een gesprek te beginnen. Die willen het liefst een positief antwoord omdat ze zich geen raad weten als iemand zegt: met mij gaat het slecht. Hoe gemakkelijk zeggen we zelf niet dat het goed gaat, terwijl dat niet zo is.

Gelukkig zijn de meeste mensen wel oprecht geïnteresseerd in andere mensen. Onze presentatrice Ellis Rijkers trok een jaar lang van dorp naar dorp in Meierijstad om het programma Alle 13 één te maken. Dat was het programma waarmee Omroep Meierij de inwoners van de nieuwe gemeente kennis wilde laten maken met de buren.

Ellis viel van de ene positieve verbazing in de andere, ze leerde Meierijstad kennen als een veelzijdige gemeente met bijzondere plekken, musea en mensen. Omdat ze ook fotografe is pakte ze haar fotocamera en ging ze opnieuw op pad omdat ze wil weten hoe iedereen in Meierijstad het maakt in deze crisis.

Ze fotografeert mensen in hun voordeur of achter het raam, symbool van de intelligente lockdown. Zo kan ze ook op veilige afstand blijven. De vraag Hoe gaoget mi ouw? stelt ze via Whatsapp of per mail. Collega Hubertine van den Biggelaar werkt de antwoorden om tot hele kleine, persoonlijke verhalen. Vandaag de eerste aflevering van een nieuwe reeks. Het verhaal van Wim Hooijkaas.

“Met mij gaat het gewoon goed. Ik eet, drink en slaap heel goed. Ik ga ’s avonds later naar bed dan anders. Daarom slaap ik heerlijk uit. Als ik opsta, kijk ik als eerste op mijn Ipad. Ik check dan mijn berichten en lees hoe het met mijn vrouw in Odendael gaat. Ik voel me machteloos dat ik nu niet naar haar toe kan. We bellen wel veel. Het is heerlijk om haar stem te horen. . Toch kan voor mij de tijd niet snel genoeg gaan om haar weer te zien. Ik weet dat er goed voor haar gezorgd wordt. Het verzorgend personeel is van zuiver goud en heeft engelengeduld. Voor mij wordt trouwens ook goed gezorgd. We bellen wel veel. Het is heerlijk om haar stem te horen. Mijn kinderen kleinkinderen bellen ook veel, daar heb ik steun aan. Ik heb het geluk dat ik heel fijne, meelevende buren heb. Ze doen boodschappen voor me en voorzien mij van heerlijke vers gemaakt avondmaaltijden.”

Wim Hooijkaas (82 jaar)


Foto: Ellis Rijkers Fotografie