Kalverhouders kunnen vlees niet kwijt door coronacrisis
'Alle dagen hard werken voor een mooi lokaal product dat we nu niet kwijt kunnen. Dat doet vreselijk pijn'
SINT-OEDENRODE – De problemen in de kalverhouderij stapelen zich op. Door de coronacrisis kunnen de boeren hun dieren niet kwijt. Eric van de Ven uit Sint-Oedenrode is één van die boeren. Ligt de sector al lange tijd onder vuur vanwege de stikstofcrisis, nu worden de klaverboeren opnieuw getroffen, aldus Van de Ven.
Eric van de Ven, al twintig jaar werkzaam in de kalverhouderij aan de Sloef in Sint-Oedenrode, wordt met de dag onzekerder. “Eerst dacht ik dat het niet zo’n vaart zou lopen, maar nu maak ik me meer en meer zorgen”, vertelt hij.
“Ik moet er vaak aan denken hoe het nu verder moet. Iedereen praat wel over gezondheid van mensen, en terecht natuurlijk, maar de economische problemen zijn gigantisch.”
Eric heeft de dagelijkse zorg over 800 kalveren. Om de vier maanden worden er 400 kalfjes van ongeveer 3 weken geleverd die hij huisvest tot ze acht maanden oud zijn. Ze worden dan geslacht en worden aan restaurants en bedrijfskantines geleverd als jong rosé vlees. Maar die zijn nu allemaal gesloten. Er is bijna geen vraag naar dit soort vlees. Gevolg is dat kalveren vastzitten in de stal omdat de slachterijen ze niet meer willen.
Kalveren groeien de stallen uit
“In mei staat er weer een levering van 400 kalveren op de planning, maar het is uiterst onzeker of de slachterij ze wil hebben”, vertelt Eric verder. “De klanten willen ze niet en hun vriescellen zitten vol. Als hun afnemers geen vraag hebben of de rekening niet kunnen betalen, dan houdt het op. Normaal gesproken worden wekelijks kiloprijzen aangegeven voor het vlees. Die zijn de afgelopen weken zo’n 30% gezakt. Nu worden er zelfs helemaal geen prijzen meer vermeld. Ik weet niet waar dit naar toe gaat, maar de bodem is nog lang niet in zicht”.
De kosten voor voer en huisvesting blijven wel doorgaan. “Als mijn kalveren straks niet worden opgehaald, dan worden ze te zwaar voor de houten roosters waar ze op staan en dan wordt ook de huisvesting te klein. Vanuit de eisen van dierenwelzijn gelden er andere regels voor grotere dieren en daaraan kan ik straks niet meer voldoen. De dieren hebben extra ruimte nodig en groeien de stal uit. Ze worden te oud, kosten veel meer aan voer en de opbrengst wordt minder”, aldus Van de Ven.
Blank kalfsvlees is contract gebonden. Van de Ven: “Dat kun je altijd kwijt en het risico ligt bij de slachterij. Maar ik produceer rosé kalfsvlees voor de vrije sector en daar vallen nu de klappen. Omdat ik bij de slachterij ook nieuwe kalveren aankoop, krijg ik misschien wel voorrang bij het aanleveren van slachtkalveren. Als dat niet lukt gaat het me veel geld kosten. Dan zijn er ook nog personeelsproblemen in de slachterijen. Het slachtprogramma heeft hierdoor vertraging opgelopen en het is maar de vraag of dit kan worden opgelost”.
De banken willen wel uitstel van betaling geven, maar vanuit de overheid krijgen boeren volgens de Rooise kalverhouider totaal geen compensatie. “Terwijl wij net zo hard door de crisis worden getroffen als bijvoorbeeld de horeca. Dat voelt als zeer onrechtvaardig. Met wat compensatie zouden we in ieder geval beter kunnen slapen”.
Geen compensatie
De boeren zijn een landelijke appgroep begonnen. Eric: “Hiermee voeren we actie om een compensatie te krijgen voor de verlaagde kiloprijzen. De gezamenlijke vleeshouderijen hebben ook een compensatie-aanvraag gedaan. Ze proberen bij andere bedrijven vriesruimte in te kopen, zodat de huidige crisistijd overbrugt kan worden. Ook hiermee zijn, als het al doorgaat, de problemen niet uit de wereld. Het ingevroren vlees overspoelt straks de markt en dat heeft ongetwijfeld een prijsdaling tot gevolg”.
Waarom wel Argentijnse steak en geen Roois salfsvlees, vraagt Van de Ven zich af
“We hebben allemaal wel de mond vol van lokaal kopen, maar in de supermarkt ligt toch vooral vlees dat van ver komt. Waarom stellen zij hun schappen niet verder open voor een eerlijk en heerlijk streekproduct als het onze? Dat zou toch zeker een optie moeten zijn. Het helpt ons in ieder geval wat vooruit. Tot nu toe heerst er bij mij vooral onzekerheid. Hopelijk komen er snel oplossingen waar we iets aan hebben”.
