Riek en Jan Heesakkers uit Erp 60 jaar getrouwd

ERP – “Iets wat bijzonder is, moet je vieren,” vinden Jan en Riek Heesakkers uit Erp. Daarom komt de burgemeester van Meierijstad dinsdag 27 september op bezoek om het diamanten echtpaar in het zonnetje te zetten. Net op tijd, want over twee dagen op 29 september zijn Jan en Riek Heesakkers 60 jaar getrouwd.

“Eigenlijk wilde de burgemeester een week later komen omdat dat beter uitkwam in zijn agenda”, vertelt Jan. “Maar dat doen we niet, want het hoort niet om achteraf het feestje te vieren.” Het is vooral Jan (81) die thuis in hun appartement in Erp praat over hun persoonlijke mijlpaal. Voor Riek (82) is dat wat moeilijker. Ze hoort slecht en de afgelopen tien jaar is ze meerdere keren getroffen door een lichte tia. Daarom heeft ze last van evenwichtsstoornissen en is ze afhankelijker geworden van Jan. “We hebben thuiszorg voor Riek, maar ik kook bijvoorbeeld en help haar met een aantal andere dingen.”

‘Werkman’

Jan vindt het geen probleem om te mantelzorgen voor zijn vrouw. Hij zit niet graag stil. Hij werkt nog een paar uur per dag op zijn oude bedrijf in Keldonk, dat nu geleid wordt door zijn oudste zoon en zijn vrouw. Bird Products Professional maakt producten voor vogelliefhebbers. “Ik ben zelf vogelliefhebber en fok op het bedrijf nog een aantal parkieten. Verder werk ik er nog een beetje. Als ik daar ben en Riek heeft hulp nodig, dan gaat er een pieper. Dan rijd ik naar huis en ga dan weer terug.”

Jan en Riek leerden elkaar kennen in een danszaal in Gemert. Daar werd op zaterdag en zondag gedanst: het vermaak van jongeren in de jaren zestig. “Hij war niks aparts”, gniffelt Riek. “Maar toch zijn we verliefd geworden”. Als Riek praat spreekt ze kort en krachtig, en ze lacht. Op de vraag om haar man te typeren zegt ze ‘druk, bazig en eigenwijs’. “Maar ik ken ‘m hendig aan.”Jan noemt zijn vrouw gemakkelijk (“ik heb altijd kunnen doen wat ik wilde”), ‘kritisch’ en ook ‘eigenwijs’. Jan: “maar dat moet ook. Tegengas is belangrijk in een huwelijk, het samen weer goed maken ook.”

Het huwelijk van Jan en Riek kwam, ondanks dat ze al anderhalf verkering hadden, toch nog plotseling. “Ik was 21, dienstplichtig en diende bij de marine in Den Helder. Daar verdiende je 1,75 per dag. Maar als je getrouwd was, kreeg je het minimumloon. Dus de keuze om te trouwen was snel gemaakt”, vertelt Jan. En passant vergat hij wel zijn ouders van zijn voorgenomen huwelijk op de hoogte te stellen. Toen die per brief van hem uit Den Helder het verzoek kregen om in Keldonk een uittreksel van zijn geboorteregister aan te vragen, was er even paniek. “Zij dachten dat het om een ‘moetje’ ging, maar dat was gelukkig niet zo.”

Een hoger salaris was dus reden voor Jan en Riek om te trouwen. Dat deze ze in 1962 alleen voor de wet. Pas een jaar later volgde het huwelijk voor de katholieke kerk. “We moesten ons daarom wel inhouden”, vertelt Jan met een knipoog. “Reden ook waarom onze oudste zoon Hennie pas in 1964 geboren is. Eerder zou wat gevoelig hebben gelegen bij de kerk.”