Slapeloze nachten maar het boek is klaar
Stadsdichter Rick Terwindt maakt boek samen met 400 kinderen
MEIERIJSTAD – Het kostte veel noeste arbeid, slapeloze nachten zelfs, maar het is er: het kinderboek dat stadsdichter Rick Terwindt samen met 400 kinderen uit Meierijstad schreef. De kinderen mochten een onderwaterdier bedenken en daar een gedicht over schrijven. De titel van het boek is dan ook: ‘Het is nu Onderwater later’.
Rick Terwindt is al een aantal jaren stadsdichter van Meierijstad. Hij maakt gedichten bij bijzondere gebeurtenissen. Terwindt gaat ook de scholen langs om kinderen de liefde voor poëzie bij te brengen. In samenwerking met Omroep Meierij maakte hij een TV-serie over de meest uiteenlopende onderwerpen.
Rick Terwindt is al een aantal jaren stadsdichter van Meierijstad. Hij maakt gedichten bij bijzondere gebeurtenissen. Terwindt gaat ook de scholen langs om kinderen de liefde voor poëzie bij te brengen. In samenwerking met Omroep Meierij maakte hij een TV-serie over de meest uiteenlopende onderwerpen.
Spannend
Toen Rick Terwindt aan zijn werk als stadsdichter begon blaakte hij van ambitie. Eén plan was om samen met kinderen van scholen in Meierijstad een boek te maken. Zijn vrouw Lisa weet nog hoe spannend dat voor de kersverse stadsdichter was. “Rick zal vol vragen. Een les aanbieden? Zou er een school zijn die zich inschrijft? En lesgeven aan basisschoolleerlingen, hoe doe je dat? En dan echt poëzie, zouden ze wel luisteren? Worden ze enthousiast? Krijgen ze iets op papier in een uur? Willen ze hun gedachtenspinsels delen?”
Maar Rik Terwindt deed het gewoon. Hij maakte plannen en afspraken en stapte de klassen in. Dankzij culturele instellingen meldden er zich veel scholen aan. “En wat daar ontstond, in die klassen. Ongelofelijk, zo bijzonder. Iedere klas bedacht zijn eigen krachtige karakter met avonturen die wij als volwassenen never nooit niet uit onze pen krijgen,” vertelt Lisa.
Toen Rick Terwindt aan zijn werk als stadsdichter begon blaakte hij van ambitie. Eén plan was om samen met kinderen van scholen in Meierijstad een boek te maken. Zijn vrouw Lisa weet nog hoe spannend dat voor de kersverse stadsdichter was. “Rick zal vol vragen. Een les aanbieden? Zou er een school zijn die zich inschrijft? En lesgeven aan basisschoolleerlingen, hoe doe je dat? En dan echt poëzie, zouden ze wel luisteren? Worden ze enthousiast? Krijgen ze iets op papier in een uur? Willen ze hun gedachtenspinsels delen?”
Maar Rik Terwindt deed het gewoon. Hij maakte plannen en afspraken en stapte de klassen in. Dankzij culturele instellingen meldden er zich veel scholen aan. “En wat daar ontstond, in die klassen. Ongelofelijk, zo bijzonder. Iedere klas bedacht zijn eigen krachtige karakter met avonturen die wij als volwassenen never nooit niet uit onze pen krijgen,” vertelt Lisa.
Adrenaline
Maar toen kwam het. Lisa: “Daar zat Rick dan: ramvol adrenaline en totaal afgebrand aan de keukentafel met vijftien nieuwe karakters. Zoals: Harry de Hamerhaai, Appie de Garnaal, Toon het Zeepaardje. Tot leven gebracht in 400 gedichten met prachtige tekeningen.” Op dat moment realiseerden Rick en Lisa zich dat er van al die figuren én lopend verhaal gemaakt moest worden. “Om eerlijk te zijn, was ik de boeman. Die tot in den treuren de deprimerende boodschap moest verkondigen dat het te lang was,” vertelt Lisa. “Er zijn enkele woorden toegevoegd, verder bestaat het boek uit de gedichten van de kinderen, letterlijk geciteerd, die samen zijn gesmolten tot één verhaal(lijn): een dierdicht à la van den Vos Reynaerde.”
Connie Snoek
Zo komen Rick en Lisa steeds verder. Als ze een paar dagen op een eilandje bij Nederhemert-Zuid kamperen vertelt Lisa aan campinggasten over hun project. De eigenaar van de camping vertelt Rick en Lisa dat er op het eilandje een illustratrice woont die het liefst dieren tekent. “Hij nodigt haar uit en de volgende dag zitten we voor ons camperbuske samen met Connie Snoek aan de koffie. Dit heeft zo moeten zijn, het kan niet anders,” zegt Lisa. Connie maakte de tekeningen.
“Als we Connie's fantastische tekeningen hebben opgehaald printen we het verhaal en stallen alles uit in de huiskamer. Dat blijkt een makkie. Connie heeft fantastisch werk geleverd, god wat zijn het mooie dieren die precies het verhaal uitbeelden, alles valt op zijn plek,” zegt Lisa.
“Als we Connie's fantastische tekeningen hebben opgehaald printen we het verhaal en stallen alles uit in de huiskamer. Dat blijkt een makkie. Connie heeft fantastisch werk geleverd, god wat zijn het mooie dieren die precies het verhaal uitbeelden, alles valt op zijn plek,” zegt Lisa.
Afwijzingen
Maar toen kwam het. Hoe maak je van al dat materiaal een boek? “Maanden van onzekerheid vliegen voorbij. Echte actie durven we niet te ondernemen. Het is simpelweg te spannend. We merken wel dat mensen enthousiast worden van ons verhaal. Maar de eerste uitgever zei nee. Een boek met 401 schrijvers dat vonden ze onmogelijk. Wat als de volgende uitgever met meer lef, ons boek ook niet uit wil geven? En wat blijft er dan over van onze ziel bij deze afwijzingen? Ja zoiets gevoeligs, dat heeft tijd nodig. Ik leerde eens dat dit 'broeden' heet. Dus wij zaten te broeden, de hele quarantaine-tijd zaten wij te broeden,” vertelt Lisa.
Totdat Rick en Lisa op een juniavond bij een bevriend stel rond een kampvuurtje zitten. Ze krijgen het advies het boek in eigen beheer uit te geven. “Slapeloze nachten, buikpijn, dat horrorbeeld. Maar dan begint de verkoop te lopen. Er happen wat bedrijven, de cijfers lopen op, we krijgen er lol in,” zegt Lisa. De rest is nu al geschiedenis.
Het boek dat Rick Terwindt samen met vierhonderd kinderen uit Meierijstad schreef is klaar en te bestellen.
Maar toen kwam het. Hoe maak je van al dat materiaal een boek? “Maanden van onzekerheid vliegen voorbij. Echte actie durven we niet te ondernemen. Het is simpelweg te spannend. We merken wel dat mensen enthousiast worden van ons verhaal. Maar de eerste uitgever zei nee. Een boek met 401 schrijvers dat vonden ze onmogelijk. Wat als de volgende uitgever met meer lef, ons boek ook niet uit wil geven? En wat blijft er dan over van onze ziel bij deze afwijzingen? Ja zoiets gevoeligs, dat heeft tijd nodig. Ik leerde eens dat dit 'broeden' heet. Dus wij zaten te broeden, de hele quarantaine-tijd zaten wij te broeden,” vertelt Lisa.
Totdat Rick en Lisa op een juniavond bij een bevriend stel rond een kampvuurtje zitten. Ze krijgen het advies het boek in eigen beheer uit te geven. “Slapeloze nachten, buikpijn, dat horrorbeeld. Maar dan begint de verkoop te lopen. Er happen wat bedrijven, de cijfers lopen op, we krijgen er lol in,” zegt Lisa. De rest is nu al geschiedenis.
Het boek dat Rick Terwindt samen met vierhonderd kinderen uit Meierijstad schreef is klaar en te bestellen.
