Voor het eerst niet-religieuzen en zelfs mannen in klooster Schijndel

SCHIJNDEL – Voor het eerst in de geschiedenis van de congregatie Zusters van Liefde zullen er niet-religieuzen en zelfs mannen in het Sint Jozefklooster in Schijndel gaan wonen. De verhuur van appartementen is bittere financiële noodzaak. Maar de zusters zouden de zusters niet zijn als zij de nieuwe bewoners straks niet met open armen zouden ontvangen. “Spannend wordt het wel,” zegt overste zuster Agnes Vos.

In 2014 heeft de congregatie het klooster verkocht onder voorwaarde dat de zusters er zouden mogen blijven wonen. Nu nog zo’n zeventig in getal. Het gebouw is nu eigendom van projectontwikkelaar Cornelis Huygens.

Statistieken

In datzelfde jaar werd het klooster helemaal verbouwd tot een modern appartementencomplex in een historisch jasje. Eind vorig jaar namen de zorgen van de congregatie toe. Toen in 2014 het contract gesloten werden voorspelden de statistieken nog dat het jaren zou duren voordat er sprake zou kunnen zijn van leegstand. De toenmalige levensverwachting bleek een misrekening. Er stonden veel eerder veel appartementen leeg en de congregatie moest daar huur voor betalen.

Vorig jaar december werd er al een plan bedacht. Dat komt erop neer dat de lege appartementen worden verhuurd aan alleenstaanden of echtparen die licht hulpbehoevend zijn. Aan de huur werd meer gekoppeld de zorg van de nieuwe thuiszorginstelling Odazorg.

Ondertussen brak de coronacrisis uit en moest de congregatie afscheid nemen van nog eens tien zusters die bezweken aan het virus. Nu staan er elf appartementen leeg die allemaal in samenspraak met Odazorg worden verhuurd. Het zijn vooral woningen in het nieuwe gedeelte. De zusters zelf wonen voornamelijk in het oude klooster. Maar in die twee gebouwen loopt alles min of meer door elkaar.

Kleinkinderen

“Er komt dus een andere sfeer,” zegt zuster Agnes. “We krijgen binnen onze muren contact met andere menen dan we gewend zijn. We zullen antwoord moeten vinden op bijvoorbeeld de vraag of mensen gebruik kunnen maken van onze maaltijdservice. En wie weet rennen hier over een tijdje wel kleinkinderen van de nieuwe bewoners door de gangen.”

Zuster Agnes beziet de nieuwe situatie met een glimlach. “Het zal onze levenssfeer doorbreken. Ik denk zelf dat het een verrijking is. Het is vooral heel spannend,” zegt ze.

Het is niet zo dat de zusters altijd op een eiland hebben geleefd. Ze hebben in Schijndel en daarbuiten altijd veel maatschappelijk werk gedaan en lesgegeven. Ze stonden altijd al midden in de maatschappij. Het verschil is nu dat de maatschappij bij hen achter de voordeur komt.

Lichte zorg

Odazorg voert de intakegesprekken met de nieuwe bewones. Directeur Henk Gloudemans: “De appartementen zijn bestemd voor mensen die lichte zorg nodig hebben. Die kunnen wij bieden. Dat kunnen alleenstaanden zijn of echtparen van wie één van de partners die zorg nodig heeft. Dat geldt ook voor echtparen van wie de man of vrouw beginnende dementie heeft. Want als ik ergens niet van hou is het dat mensen na veertig jaar huwelijk van elkaar gescheiden worden.”

De appartementen worden niet voor mensen die in een verpleeghuis horen. Een aantal zusters van de congregatie woont nu in verpleeghuis Sint-Barbara. “Ons doel is dat mensen in een beschutte omgeving wonen waar ze thuiszorg krijgen,” aldus Gloudemans.

De appartementen verschillen in grote. Ze hebben één ding gemeen: ze zijn ruim en licht en zijn van alle gemakken voorzien. Voor Gloudemans is het een unieke kans op deze manier thuiszorg te kunnen bieden. “Wij zijn een kleine en jonge organisatie. Veel zorginstellingen willen dit ook wel, maar die willen dan meteen een hele vleugel met 24 appartement. Voor ons is dit prima zo. Door deze constructie zullen wij groeien en extra mensen gaan aannemen. Ik noem het dan ook een ingroeimodel,” aldus Gloudemans.