Weet u nog wat u deed op 15 maart 2020?

MEIERIJSTAD – Op zondag 15 maart 2020, nu bijna een jaar geleden, zaten miljoenen Nederlanders aan de buis gekluisterd. Premier Rutte, minister Bruno Bruins en RIVM-woordvoerder Van Dissel maakten duidelijk dat een nationaal noodplan ons moest beschermen tegen een oprukkend virus. We moesten zoveel mogelijk thuis blijven. Wat niemand ooit had kunnen voorzien gebeurde; een landelijke lockdown met veel ernstig zieken, hoge sterftecijfers, lege snelwegen en gedwongen isolatie.

Evenementen worden afgelast. Scholen en kinderdagverblijven en ook sportclubs gaan dicht. Meteen om 18.00 uur sluiten alle horecazaken. De aanwezige gasten hebben nog net een half uurtje de tijd om hun bestelde consumpties te nuttigen.

Bijna iedereen weet nog precies waar hij of zij op dat moment was en wat men toen deed. Op dat moment gebeurde iets historisch, iets ongekends. De omvang ervan drong langzaam maar zeker door tot alle lagen van de bevolking. Vandaar dat nog veel mensen precies weten waar zij op dat moment waren en wat zij deden.

Niet meer uit eten en voorstelling afgelast

Joan: “We gingen op zaterdagavond uit eten voor de verjaardag van mijn vrouw en hadden nooit gedacht dat dit gezellig uitje heel lang niet meer mogelijk zou zijn. We hadden net de generale repetitie gedaan met ons koor, maar de uitvoering van de voorstelling moest worden gecanceld. Corona leek zo ver weg, maar was nu echt onder ons.”

Nog net een frietje en pas op voor Brabanders

Hubertine: “Ik weet nog wel dat we de zondagavond dat de horeca dicht ging de allerlaatsten waren die friet mochten bestellen bij de frietzaak. We halen bijna nooit friet, dus dat was geluk hebben. We kwamen letterlijk om 17.59 uur binnengestormd.

Toen bij ons in Brabant de corona al erg was, kreeg mijn man (werkt in Ridderkerk) een PowerPoint met de titel 'Hoe om te gaan met Brabanders op het werk?”

Telefoontje eerste coronaslachtoffer en velen volgden

Wilma (uitvaartonderneemster): “Die zondag 15 maart wandelden wij door het park en kreeg ik een telefoontje van een van de eerste coronaslachtoffers. In de week daarna is het heel snel gegaan met wel 13 uitvaarten van mensen die allemaal aan corona waren overleden. Het was onwezenlijk, afschuwelijk en onvoorstelbaar. Ik was ondersteboven van alle ellende. Keihard doorwerken en later uithuilen.

Toch heeft corona ook iets goeds gebracht. Door alle beperkingen zijn er nieuwe vormen van afscheid ontstaan die waarschijnlijk wel blijven. Het afscheid werd intiemer, kleiner, persoonlijker en warmer. Dat wordt erg gewaardeerd. Mensen gebruiken meer hun eigen manier van afscheid nemen en ik zie op die manier families erg naar elkaar toegroeien.”